Van Wageningen naar Asperen

Geslapen en ontbeten bij B&B De Willemshoeve, mooie verbouwde boerderij tussen Wageningen en Bennekom. Veel gasten die hier logeren komen voor de universiteit van Wageningen. Bij de receptie hangt een wereld kaart met allemaal naalden zodat je kunt zien waar de gasten vandaan komen.
Er is ook een Nederlandse kaart waar ik na afrekenen een naald mag plaatsen. (foto's Willemhoeve rechts)
De tocht gaat vandaag over kronkelende dijkjes die in trek zijn bij wielrenners en motorrijders.
Nadat ik bij Rhenen de Neder-Rijn ben overgestoken veel open stukken met weilanden en tegenwind, niet het mooiste stukje voor vandaag.
Bij Rijswijk het Amsterdam-Rijn kanaal overgestoken richting Oranje stad Buren, een van de meest bezochte plaatsen in de Betuwe en geboorte stad van Anna van Buren (vrouw van Willem van Oranje) In Buren het Oranje museum en een mooie stadspoort (foto's links boven)

De tocht eindigt vandaag in Asperen waar ik vervolgens naar Leerdam fiets om op de trein te stappen, althans dat was de bedoeling. In Leerdam is het station gesloten, er rijden bussen. Aangezien ik verwacht dat mij fiets niet in de bus meegenomen kan worden fiets ik naar station Geldermalsen, die extra 15 km kunnen er nog wel van af.
Vandaag een toeristische route met goede fietspaden en veel gelegenheden voor een koffie of lunch stop.
Dit weekend ongeveer 400 km gefietst en de provincies Drenthe, Friesland, Overijssel, Flevoland, Gelderland en Utrecht aangedaan. Nog 3 provincies te gaan.

Van Zwartsluis naar Wageningen

Na een uitstekend ontbijt stap ik om 8:15 op de fiets. Na Zwartsluis het eerste pontje voor vandaag, de schipper ziet mij aankomen fietsen en wacht op mij. Voor € 1,- brengt hij mij naar Genemuiden.
Via Hanzestad Hasselt kom ik bij Hearst waar het Hearsterveer, het laatste handgetrokken kabelpontje van Nederland mij over de Vecht brengt. Ik ben er om 9:20 veel te vroeg want het pontje vaart vanaf 10:00. Maar de "oude baas" ziet mij aankomen en neemt de tijd niet zo precies. Hij heeft belangstelling voor mijn fiets en we raken aan de praat over verschillende veerpontjes in Nederland.
De overtocht kost € 0,60. Ik geef hem € 1,- en hoef natuurlijk geen wisselgeld.

    

Aan de Zwolse kant vind je een grote bel waar je de pont baas kunt laten weten dat je wilt oversteken.

  

De tocht gaat verder door Zwolle richting Hattem, dit stuk van Overijssel is zeer de moeite waard.

Tussen Zwolle en Hattem pontje nummer 3 voor vandaag over de IJssel, voor €1,- naar de overkant. Krijg van "kaptein Iglo" zelfs een bonnetje, kaartje op aanvraag vertonen, er gaan "1,5 man en een peerde kop " naar de overkant.

Na Hattem kom je in de Veluwe, veel bos met goede fietspaden, er stak 100 m voor mij een edelhert over het fietspad. Op dit stuk van de route veel gelegenheden voor koffie en lunch. Vanuit het IJsseldal moeten de nodige hoogtemeters worden gewonnen om de stuwwallen van de noordelijke Veluwe te bedwingen, hoezo Nederland vlak. 

Via Staverden (met stadsrechten, profileert zich als de kleinste stad van de wereld) naar Harskamp waar staatsbosbeheer nog wel iets te doen heeft aan onderhoud fietspaden kom ik rond 16:15 met wederom 145 km op de teller bij B&B de Willemshoeve. Prima overnachtingsadres, de fiets kan in een afgesloten schuur en er is o.a. airco en koelkast op de kamer. 

De route was goed te fietsen, af en toe een bospad of onverhard stuk weg. Weer zat ondanks de voorspellingen mee, ondanks code geel voor provincie Gelderland maar één enkel buitje gehad onderweg. 

Van Norg naar Zwartsluis

Om 9:45 ben ik in Norg waar ik de route weer oppik. Het weer is niet geweldig, temperatuur is goed maar wel af en toe klein buitje.
Al snel fiets ik door het Fochteloër veen een 2500 ha groot natuurgebied op de grens van Friesland en Drenthe. Het geldt als één van de weinige en best bewaarde hoogveengebieden in Nederland. ( foto links onder). Bij Appelscha de eerste koffiestop bij restaurant De Bosberg die op de route ligt.
Na Appelscha gaat de route door het natuurgebied de Drents-Friese Wold, een gevarieerd gebied met heuvelachtig stuifzand en afwisselend bos, heide en vennen. Ik fiets tussen de schapen door bij het Aekingerzand (foto rechts boven).
Via Fledderveen en Wilhelminaoord voor het eerst een stuk half verhard bospad in de route (had hem al gemist 😜) Bij Huis Eese (landgoed in Engelse landschapsstijl) mis ik het bordje "verboden voor fietsers/wandelaars" en fiets rechtdoor de tuin in en waar ik bijna de trouwreportage verpest van een jong stelletje. Fietsers en wandelaars moeten rechtsom het complex heen.
Richting Wolvega door de Lindevallei, mooi natuurreservaat met beroerde fietspaden, er zijn stukken bij waar je met goed fatsoen niet kunt fietsen door de vele hobbels. Bij Wolvega fiets ik onder de A32 door richting de Weerribben. De route gaat over ontelbare kleine bruggetjes (foto rechts onder) naar Blokzijl, Vollenhove, Poepershoek naar Zwartsluis waar ik na 145 km aankom bij het Hotel.
De route was de moeite waard en op een paar stukken na goed te fietsen.
Opvallend is dat ik bijna geen enkele andere fietser/wandelaar ben tegengekomen, zo vol is Nederland nog niet.

Van het Wad naar Norg

De eerste etappe begint met een treinreis naar het pittoreske Baflo, als ik op het kleine station uitstap  regent en waait het behoorlijk, waar ben ik aan begonnen. Na 10 minuten schuilen in de fietsenstalling waag ik het erop. Er staat een stevige noord westen wind die ik het grootste gedeelte van de dag schuin in de rug heb. De GPX route begint gelijk in Baflo, bij Westernieland wijk ik van de GPX route af en fiets naar het officiële beginpunt van de route op de dijk bij het Wad. Hier natuurlijk de traditionele selfie als bewijs dat ik er toch echt geweest ben.
De zon breekt erdoor en met de wind in de rug fiets ik richting Pieterburen, dit gedeelte van de tocht is hetzelfde als het Fietserpad.
Na Pieterburen slingert de route langs weilanden met mooie vergezichten en door kleine dorpjes.

Bij Noordhorn het eerste pondje van de 10 Provinciënroute, de brug over het Van Starkenborghkanaal ligt eruit. Met het gratis pondje kan ik naar de overkant.
Intussen tijd voor een koffiestop, maar op dit deel van gereformeerd Nederland kan je behalve in het kerkzakje je geld niet kwijt. Bij Enumatil komt de redding, koffie en theehuis Tante Til.
Als ik naar binnenstap lijkt het of ik op de set ben beland van "Toen was geluk nog heel gewoon"
Tante Til komt persoonlijk de bestelling opnemen in een kostuum die geleend moet zijn van Saartje uit de serie Swiebertje.

Na de koffie met huisgemaakte Lemmon pie fiets ik over de A7 door het moerasbos de Lettelberter Petten. Via Roden en het Mensingebos richting Langelo naar Norg waar de route voor vandaag stopt.
De route was goed te fietsen, geen onverharde paden, af en toe zat er een rare slinger in de GPX route, de maker miste zo af en toe een afslag waardoor er een rare U bocht in zat.
1 provincie afgestreept, nog 9 te gaan.

Voorbereiding De Tien Provinciënroute

Het boekje is aangeschaft en de etappes zijn grotendeels uitgestippeld. Ik hoef voor deze fietstocht niets nieuws aan te schaffen, alle materiaal van vorig jaar is nog bruikbaar.

1e, 2e, 3e en 4e etappe zijn ingepland, overnachtingen zijn geboekt.

1e etappe

Woonplaats - Baflo (met de Trein)
Baflo - Pieterburen 8 km
Pieterburen - Norg 64 km
Norg - Woonplaats 34 km
Totaal 106 km

2e, 3e, en 4e etappe fiets ik in weekend van 12 mei

2e etappe van Norg naar Zwartsluis 98 km, inclusief afstand woonplaats - Norg 132 km totaal
3e etappe van Zwartsluis naar Renkum 132 km
4e etappe van Renkum naar Asperen 69 km, vandaar uit naar station Leerdam (4 km) en met de trein naar Assen. Van Assen naar huis 32 km Totaal 105 km.

Ik probeer bij voorkeur maximaal 100 km per dag te fietsen. Je moet n.l. nog wat tijd inruimen voor onvoorziene omstandigheden. Dit is niet helemaal gelukt met 2 lange etappes, dit kwam zo uit i.v.m. de overnachtingen. Voordeel is dat dit waarschijnlijk aan het eind van de fietstocht 1 etappe scheelt.

De Tien Provinciënroute

Dit jaar een nieuwe fietsroute, 623 km van het Groningse wad, via het hart van Nederland naar Withuis aan de Belgische grens in Limburg. De 10 Provinciënroute is de westelijke variant van het Fietserpad, de tocht is door de zelfde mensen als het Fietserpad gemaakt. Met bijbehorend boekje met o.a. de route en achtergrondinformatie. De route is ook als GPX file beschikbaar voor de Garmin routeplanner.

Laatste etappe

Vandaag de laatste etappe van Anderen naar de Waddenzee. Dit keer geen hobbelige bospaden maar mooie fietspaden door de kop van Drenthe en door Groningen. De temperatuur is goed maar de zon komt er nog niet echt door. Even buiten Oudemolen zie je de dauwdruppels als een spinneweb tussen de heideplantjes.

In Groningen fiets ik over de museumbrug richting het Noorderplantsoen en via Zernike de stad uit. De route slingert langs boerderijen en weilanden, in deze periode de moeite waard.

Het Groninger landschap is niet helemaal vlak, fiets door het wierde dorpje Wierum. Kom onderweg veel Pieterpad wandelaars tegen, je herkent ze van afstand. In de ene hand een fles water, in de andere hand het Pieterpadboekje. Vlak voordat ik in Garnwerd stop voor een kopje koffie bij cafe Hammingh fiets ik door het kleinste straatje van Nederland.

Na Garnwerd nog een uurtje fietsen richting de Waddenzee. De 574 km fietsen zit er op, heb op deze route € 552,- uitgegeven aan trein, overnachting en eten en drinken, € 0,96 cent per km